ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ VS Κορονοϊός

Ο Νίκος Μιχαλόπουλος μέσα από τηνιστοσελίδα του https://www.nikosmichalopoulos.gr/ μας προτείνει και μας ενημερώνει….

Παραμένουμε έξυπνα σε φόρμα την εποχή του κορωνοϊού

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020

Αν μου έλεγε κάποιος, ότι θα έπρεπε να μείνω στο σπίτι, χωρίς να συντρέχουν συγκεκριμένοι προσωπικοί λόγοι υγείας, θα νόμιζα ότι μου κάνει πλάκα. Αν μου έλεγε δε, ότι θα έπρεπε να μείνουμε όλοι, παγκοσμίως, στα σπίτια μας, λόγω κάποιου ιού, θα του έλεγα να πάψει να βλέπει μόνο ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Διαψεύστηκα και στα δύο, γιατί πολύ απλά τα ζω μαζί σας και τα δύο αυτά σενάρια και προσπαθώ με κάθε τρόπο να προσαρμοστώ.
Φυσικά περισσότερο απ’όλα μου λείπει η καθημερινή μου ρουτίνα προπόνησης και φυσικής δραστηριότητας. Όταν στο παρελθόν, συνέβαινε σε μεγάλες αργίες το γυμναστήριό μου ή οι κεντρικοί αθλητικοί χώροι και τα στάδια να είναι κλειστά, αισθανόμουνα σαν ψάρι έξω από το νερό. Όμως τώρα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, πολύ πιο σοβαρά, καθολικά και με άγνωστο ορίζοντα.
Θα το αφήσουμε να μας καταπιεί;
Θα καταφέρουμε να γλιτώσουμε από τον ιό και θα γονατίσουμε από την κατάθλιψη, ειδικά από αυτή που σχετίζεται με το στερητικό σύνδρομο που βιώνει ένας υπερδραστήριος άνθρωπος, όταν τον εγκλωβίζουν σε απραξία; Και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι αθλητές και όσοι γυμνάζονται εντατικά και έχουν μάθει να βιώνουν στη ψυχοσύνθεσή τους τα θετικά των ορμονών χαράς, που παράγει το σώμα μας λόγω άσκησης, όταν ακόμα και σε περιόδους διακοπών, το σώμα σου ζητάει απεγνωσμένα κίνηση και δράση, προκειμένου να διατηρήσει τις σωματικές και ψυχοσυναισθηματικές του ισορροπίες.
Φυσικά και όχι. Οφείλουμε να προσαρμοστούμε, να αντιδράσουμε και να βάλουμε με κάθε τρόπο την άσκηση στη ζωή μας, κάτω από τις νέες συνθήκες και τηρώντας τις προτροπές των γιατρών μας για διατήρηση σε υψηλά επίπεδα της προστασίας μας. Οι βασικοί κανόνες παραμένουν: 1. αποφεύγουμε την πολυκοσμία, 2. δεν μπαίνουμε σε κλειστούς χώρους εκτός του σπιτιού μας και της δουλειάς μας, όπου αυτό είναι αναγκαίο, 3. απολυμαίνουμε καλά τον εαυτό μας, τα ρούχα μας και τα παπούτσια μας, επιστρέφοντας στο σπίτι. Άρα το να μεταφέρουμε τη φυσική μας δραστηριότητα σε νέους χώρους, άγνωστους ίσως για μας πριν στην καθημερινότητά μας, είναι μια πολύ καλή πρακτική, προκειμένου να διατηρήσουμε ένα ικανοποιητικό επίπεδο άσκησης και φυσικής κατάστασης. Είναι λογικό, το μεγαλύτερο πρόβλημα να το αντιμετωπίζουν άνθρωποι που γυμνάζονταν εντατικά και με εξειδικευμένο εξοπλισμό και τώρα αδυνατούν να έχουν πρόσβαση στους ειδικούς χώρους, που είχαν μάθει να γυμνάζονται.
Όμως ακόμα κι έτσι και ακριβώς επειδή είμαστε όντα με ανεπτυγμένη τη δυνατότητα προσαρμογής, αφήνουμε τη φαντασία μας να καλπάσει και να δημιουργήσει νέες συνθήκες για μας.
Μπορεί να μην έχουμε πια τον διάδρομο του γυμναστηρίου μας ή τα κουλουάρ των σταδίων, έχουμε όμως τις γειτονιές μας ή γειτονιές ήσυχες λίγο πιο μακρινές από τον τόπο διαμονής μας, που μπορούμε να προσεγγίσουμε με τα πόδια, ώστε να μη χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε αυτοκίνητο ή μέσα μαζικής μεταφοράς και οι οποίες θα μας ανανεώσουν.
Μπορεί να μην έχουμε τα βάρη του γυμναστηρίου μας, έχουμε όμως το βάρος του σώματός μας ή πολύ απλό φορητό εξοπλισμό, όπως λάστιχα, medicine ball, σφαιράκια ή μικρά βαράκια, που τώρα μπορούμε με φαντασία να χρησιμοποιήσουμε και να φτιάξουμε ένα νέο πρόγραμμα, που θα μας βγάλει από τα συνηθισμένα και θα μας ξεκουράσει ψυχολογικά.
Μπορεί να μην έχουμε από πάνω μας τον γυμναστή μας ή τον προπονητή μας, έχουμε όμως στη διάθεσή μας χιλιάδες personal trainers μέσω διαδικτύου, που μπορούν να μας βοηθήσουν και να μας προτείνουν κάτι καινούργιο και μάλιστα κάτω από πολύ καλές συνθήκες, που μας παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία.
Μπορεί να μην έχω τον hitting partner μου στο τέννις, αλλά μπορώ να βρω έναν τοίχο και να παίξω με τις ώρες μαζί του, τελειοποιώντας μάλιστα και κάποια μου χτυπήματα και κάνοντας κάτι που πολλοί πρωταθλητές κάνουν σε φάσεις των προπονήσεών του.
Παραδείγματα μπορούμε να βρούμε πολλά, αρκεί να θέλουμε να ανταπεξέλθουμε στις νέες συνθήκες, που δεν θα είναι και για πάντα.
Είναι σημαντικό στο σημείο αυτό να αναφέρουμε, μια και το τρέξιμο ή το περπάτημα είναι οι πιο απλές και οι πιο διαδεδομένες μορφές άσκησης, ότι οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων, ημιμαραθώνιου ή μαραθώνιου δρόμου, αν και έχουν ισχυρό αμυντικό σύστημα εντούτοις τη χρονική περίοδο που ακολουθεί έναν αγώνα ή μετά από σκληρή προπόνηση είναι ευάλωτοι ή γίνονται ευάλωτοι επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα κουράζεται και υφίσταται προσωρινή ελάττωση της δυναμικότητάς του. Είναι γνωστό σε πολλούς, πως την εβδομάδα που ακολουθεί τη συμμετοχή σε έναν μαραθώνιο, ένα σημαντικό ποσοστό δρομέων νοσεί από ιώσεις του ανώτερου αναπνευστικού, οι οποίες σπανιότερα μπορούν να εξελιχθούν σε βρογχίτιδες ή πνευμονίες. Γι’αυτό απαιτείται προσοχή και όχι υπερβολές στην παρούσα φάση. Διατηρούμαστε βεβαίως ενεργοί, αλλά δεν εξαντλούμαστε και προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες. Άνθρωποι δηλαδή που είχαν μάθει να γυμνάζονται στον προστατευμένο χώρο ενός γυμναστηρίου, θα πρέπει τώρα, που θα είναι εκτεθειμένοι σε ανοιχτούς χώρους να προσέξουν διπλά το ντύσιμό τους, ακόμα και να προσαρμόσουν τα παπούτσια τους, που θα πρέπει τώρα να προστατέψουν τα πόδια τους στη μετάβαση από το απορροφητικό δάπεδο ενός διαδρόμου γυμναστικής στη σκληρή άσφαλτο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως στα αθλήματα αντοχής η καρδιά υφίσταται μεγάλο στρες, λειτουργώντας για πολλή ώρα έως ώρες στη μέγιστη παροχή της, εμφανίζοντας τον κίνδυνο της προσβολής της από τον ιό.
Επειδή έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν νέο εισβολέα με άγνωστη και παράξενη συμπεριφορά, με πολύ υψηλή μεταδοτικότητα και διασπορά και ανθεκτικότητα στις συνθήκες του εξωτερικού περιβάλλοντος, με αναπόφευκτη παραμονή του στις επιφάνειες για αρκετό χρόνο, σκόπιμη είναι η λήψη προστατευτικών μέτρων, όπως η αποφυγή σκληρής προπόνησης και υπερκόπωσης, ενώ η συμμετοχή σε αγώνες, αν και τώρα φαντάζει αδύνατη, εφόσον είναι απαφόφευκτη στο άμεσο μέλλον, πρέπει να γίνεται με γνώση των πιθανών κινδύνων. Τι μπορεί να συμβεί σε έναν δρομέα, ενώ έχει προσβληθεί από τον κορονοϊό και είναι ανυποψίαστος επειδή δεν έχει συμπτώματα, είναι ίσως κάτι που ακόμα δεν γνωρίζουμε, όμως προφανώς υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο σωματικής επιβάρυνσης πέραν του οποίου το αμυντικό σύστημα εξασθενεί και αρχίζει να καταρρέει, και το οποίο ποικίλλει από αθλητή σε αθλητή και φυσικά σε περίοδο έξαρσης του ιού θα πρέπει να υποψιαζόμαστε, ότι η εξαντλητική άσκηση αποτελεί πρόσθετο παράγοντα κινδύνου και μπορεί να αποδειχθεί επιβλαβής και επικίνδυνη για την υγεία μας.
Είναι σημαντικό να μην παραβλέψουμε να προσαρμόσουμε τη διατροφή μας σε μια τέτοια περίοδο, αφού για πολλούς το ισοζύγιο πρόληψης θερμιδών και κατανάλωσής τους αλλάζει, λόγω μειωμένης δραστηριότητας. Όμως αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό, αφού μπορούμε να επιστρέψουμε σε έναν πιο λιτό τρόπο διατροφής, αλλά εξίσου δυνατό στα αναγκαία συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός μας για να διατηρήσει το επίπεδο υγείας του ψηλά. Και αν για κάποιους το νέο προπονητικό πλάνο δεν αρκεί, μπορούν να το ενισχύσουν με απλό περπάτημα αρκετών χιλιομέτρων, που και μας κρατάει σε εγρήγορση και δεν μας κουράζει υπερβολικά και μας βοηθάει να συγκεντρωθούμε, μένοντας περισσότερο με τον εαυτό μας και ακούγοντας την αγαπημένη μας μουσική, επιστρέφοντας στον πυρήνα μας, που ούτως ή άλλως συχνά χάνουμε, λόγω της σύγχρονης ζωής μας.
Το σπίτι μας επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως είναι ένας τόπος, όπου μπορούμε να κάνουμε, απόλυτα προστατευμένοι, πάρα πολλά πράγματα σε επίπεδο φυσικής κατάστασης, που συνήθως παραμελούμε για μια πιο ενεργητική μορφή άσκησης και μερικά από αυτά θα μπορούσαν να είναι η yoga, ο διαλογισμός, η διανοητική προπόνηση, οι διατάσεις και πολλά ακόμα από έναν ολόκληρο άγνωστο κόσμο, που μας περιμένει και ίσως είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουμε.
Τα παιδιά μας επίσης είναι από τα λίγα άτομα, που πρώτα θα εκτιμήσουν τον κοινό μας χρόνο που ξαφνικά πολλαπλασιάστηκε και τώρα για πρώτη φορά μπορούμε να μοιραστούμε μαζί τους. Ό,τι ισχύει για μας, ισχύει και για εκείνα και ό,τι φαντασία πρέπει να επιστρατευτεί από μας, πρέπει να επιστρατευτεί και για κείνα, προκειμένου να κάνουμε τη νέα τους καθημερινότητα ενδιαφέρουσα, ίσως και δελεαστική και αρκετά μακριά από την αποκλειστικότητα των tablets και των smart phones. Το παιχνίδι, που αναζητάμε τώρα εμείς για τον εαυτό μας, για τα παιδιά είναι απόλυτα μέσα στη φύση τους και γι’αυτό είναι πολύ ανοιχτά στις προτάσεις μας, που μπορεί να είναι πολύ απλές και ταυτόχρονα διασκεδαστικές. Χρομετρούμε γύρους γύρω από το σπίτι μας, πόσο γρήγορα μπορούμε να ανέβουμε τη σκάλα μας, πόσες ανηφόρες και πόσο γρήγορα μπορούμε να τρέξουμε. Κρατάμε ημερολόγιο και αύριο ή μετά από λίγες μέρες στήνουμε ένα πρωτάθλημα και προσπαθούμε να νικήσουμε τον εαυτό μας. Ακόμα και παίζοντας τέννις με τον τοίχο μας, τον καθιστούμε τον απόλυτο αντίπαλό μας και ορίζουμε τον αριθμό των μπαλιών που πρέπει να ανταλλάξουμε μαζί του. Κάθε πετυχημένο σερί είναι και ένας πόντος σε μια κανονική ροή ενός αγώνα τέννις και καθώς συνεχίζουμε να κερδίζουμε ή να χάνουμε πόντους, games και sets, η ώρα μας περνάει με ενδιαφέρον και εμείς γυμναζόμαστε, παίζοντας.
Είναι επίσης σημαντικό την περίοδο αυτή να μην κρύψουμε από τα παιδιά την αλήθεια, καθιστώντας τα ισότιμα μέλη της περιπέτειας που όλοι βιώνουμε. Θα πρέπει να ξέρουν, θα πρέπει να προσέχουν, θα πρέπει να προσαρμοστούν, θα πρέπει να μάθουν με λιγότερα και κάτω από νέες συνθήκες, θα πρέπει να τους επιτρέψουμε να αποκομίσουν οφέλη από αυτή τη νέα πραγματικότητα, που δεν γνωρίζει ηλικίες, φύλα, χώρες, οικονομική κατάσταση, μορφωτικό επίπεδο, χρώμα,γλώσσα, Θεό. Είναι η χρυσή ευκαιρία τους να συνειδητοποιήσουν νωρίς, αυτό που εμείς ίσως τώρα συνειδητοποιούμε για πρώτη φορά, πως στην πραγματικότητα είμαστε και πρέπει να είμαστε ίσοι.
Η παραμονή στο σπίτι συνεπάγεται μείωση της φυσικής δραστηριότητας που αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο μείωσης της φυσικής κατάστασης. Για τον λόγο αυτό επιβάλλεται να διατηρήσουμε τη συνήθη φυσική δραστηριότητα και να αθλούμαστε κανονικά στη φύση, χωρίς να φτάνουμε σε ακραία επίπεδα κόπωσης. Έξω στη φύση δεν υπάρχει ο ιός.
Βεβαίως έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν ιό με πρωτόγνωρη και εκρηκτική αύξηση των κρουσμάτων αλλά δεν πρέπει να φτάνουμε στα όρια του πανικού. Εξάλλου η πλειοψηφία των ανθρώπων που γυμνάζονται είναι υγιείς και η νόσος που προκαλεί ο ιός στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ήπια.
Και πάλι σύμμαχός μας είναι ο εαυτός μας. Το μυαλό μας, η καρδιά μας, η ψυχή μας, το πνεύμα μας, ο οργανισμός μας, όλα αυτά, που θα πρέπει τώρα να τα χρησιμοποιούμε με τον καλύτερο τρόπο, ώστε όλοι μαζί, για πρώτη ίσως φορά, τουλάχιστον στα δικά μας χρόνια, απόλυτα και παγκόσμια ενωμένοι να τα θέσουμε ασπίδα σε έναν στην κυριολεξία αόρατο εχθρό. Πίσω από κάθε δυσκολία και κάθε καταστροφή υπάρχει πάντα μια δεύτερη ανάγνωση και κάποιες ευκαιρίες, που δεν αναγνωρίζονται με την πρώτη ματιά. Η δική μας τώρα ευκαιρία είναι να καταλάβουμε επιτέλους, πως είναι πολύ περισσότερα τα πράγματα που μας ενώνουν από αυτά που μας χωρίζουν και όπως τώρα, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, άνοιξαν οι καρδιές μας, τα μυαλά μας, τα μάτια μας, τα πορτοφόλια των κρατών, οι διαθέσεις μας για βοήθεια, ο σεβασμός μας για τους άξιους, ας ευχηθούμε να παραμείνουν ανοιχτά και όταν η φουρτούνα θα έχει περάσει και θα ανακαλύπτουμε πράγματα που άφησε πίσω του το τσουνάμι.
Νίκος Μιχαλόπουλος

* Τα ιατρικά στοιχεία είναι από άρθρο του κ. Δρόσου Βενετούλη – Πνευμονολόγου – τέως Διευθυντή ΜΕΘ του Τζανείου Γενικού Νοσοκομείου Πειραιά